به کعب گفتم تو از خاکی و منم از خاک پس چرا دورت بگردم ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی برو با قلبت بیا تا دورت بگردم

فدات فدات یه بوسه کنجه لبات یه چسب بزن کنده نشه از رو لبات

چرا غم ها نمی دانند که من سلطان غم هایم ای یار بی که من تنهای تنهایم

ان کبوتر که از روی لب شما پرید دل من بود امد سری زد و رفت

من که به خیا بون ها زیاد وارد نیستم می شه بگی از کدوم طرف قربونت برم

ترک ما کردی برو هم صحبت اغیار باش با ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش

من همان قاب تهی خسته و بی تصویرم که برای تو و تصویر دلت میمیرم....

راز عشقت را در نگاهت باز کن عشق من را در دلت باز کن اگر هوس کردی مرا نزد خود تلفن را بردار از ما یاد کن.

نور دلیل تاریکی بود و سکوت دلیل خلوت. تنها عشق بی دلیل بود که تو دلیل ان شدی

                                                LOOOOOOOOOOOOOOOVE 

مپل آسمون امیدش چند تا ستا ره  است...دیدن برق نگاهت واسمن عمر دوبارس....

پروانه به شمع بوسه زد و بال وپرش سوخت......بیچاره از این عشق سوختن اموخت....فرق من وپروانه این است...پروانه پرش سوخت ولی من جگرم سوخت.

هیچ وقت مغرور نشو / برگ ها وقتی می ریزند که فکر می کنند که طلا شدن

فقط کسانی معنی دلتنگی را میفهمد که طعم وابستگی رو چشیده باشد

تا نباشد ای جدایی ها کز نداند قدر یاران را / کویر خشک می داند قدر قطره هی باران را

در زمین عشقی نیست که زمینت نزند.آسمان را دریاب

میگن عاشقا عشقشونو زیبا تر می بینن این دفعه که دیدمت خیلی زیبا شده بودی. نمی دونم تو هر روز زیباتر میشی یا من عاشق تر میشم

می رسد زوزی که مرگ عشق را باور کنی / می رسد روزی که تنها در کنار عکس من / نا پمه های کهنه ام را مو به مو از بر کنی.

عمت چنان کاری با قلبم کرد که موج زلزله با ارگ بم کرد.

به سه چیز تکیه نکن

1/غرور

2/دروغ

3/عشق

ادم با غرور می تازد.

با دروغ می بازد.

با عشق می میرد.

بابام گفت عشق کشکه.

من گفتم زندگی هم آشه پس اش بدون کشک بی مزه است

می دونی چرا صدقه نمیدو چون می گن صدفه بلارو از ادم دور می کنه.

من طاقت دوریتو ندارم بلا.

من (0) و تو (2). با تو بیستم / بی تو نیستم

ادما برای دیدن مهع سرشونو با لا می کنند بی انکه بدونن ماه کنار من نشسته

الی تو دقیقه با شی من ثانیه که هر دقیقه شصت بار دورت بگردم

عاقل مباش که غم دیگران خوری...

الــهـــــی!

با خاطری خسته دلی به توبسته دست از غیر تو شسته

در انتظار رحمتت نشسته ام

بدهی کریمی ندهی حکیمی بخوانی شاکرم برانی صابرم

الــهـــــی!

احوالم چنانست که میدانی اعمالم چنین است که میبینی

نه پای گریز دارم ونه زبان ستیز

الــهـــــی!

مشت خاکی را چه شاید واز اوچه برآید وبا او چه باید...!

کسی دیگر نمی کوبد در این خانه ی متروک ویران را
کسی دیگر نمی پرسد چرا تنهای تنهایم...

و من چون شمع میسوزم و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند
و من گریان و نالانم و من تنهای تنهایم...

درون کلبه ی خاموش خویش اما
کسی حال من غمگین نمی پرسد...

ومن دریای پر اشکم که توفانی به دل دارم
درون سینه ی پر جوش خویش اما
کسی حال من تنها نمی پرسد

و من چون تک درخت زرد پاییزم
که هر دم با نسیمی میشود برگی جدا از او

و دیگر هیچ چیز از من نمی ماند

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان می مانی...

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت می کنی ...
گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات...

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری انگیزه ای برای فردا نداری و حال هم که...
گاهی فقط دلت میخواهد زانو هایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای گوشه ترین گوشه ای...! که می شناسی بنشینی و"فقط" نگاه کنی...
گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ می شود...

گاهی دلگیری...شاید از خودت...شاید!!!

گر دلت یاد کسی کرد و فرو ریخت

ببرای ادم کور سیشه و الماس فرق نداره اگر کسی قدر تو ندونست فکر نکن اون کوره تو شیشه

اتل متل پریشون دلم برات رفته غش چه با پیام چه با تک دوست دارم ورجک

عشق تنها میکروبی است که از راه چشم سرایت می کند

ازمن پرسید من رو بیشتر دوست داری یا زندگیتو کفتم زندگیمو  اون قهر کردو رفت ولی هیچ وقت نفهمید همه ی زندگیم بود

دیگه سراغم نیا و برو چون دکتر گفته به گل حساسیت دارم